yok değil..
deniz mavi
gök mavi değil
çölde bir kum tanesi zer değil
hayatın sürmesi sim
bakışından sızan gece değil
bir Yusuf gömleğidir yırtılan Züleyha yüreğinde
tırnaklarında sevda artığı
paramparça –
ve dahi ;
kuyusunda kaybolduğu Yusuf derinliği
kara günahına nikahlanmış bir kader
yakasına yapışmış nedamet çığlığı
ki ;
yırtarken kulakları
değil !…
gök o kadar mavi değil
kanadı kırık kelebek artık naif değil
gözyaşı o kadar berrak
inciler sedefinde ak değil
âb-ı hayat ;
Yusuf yüzünde sûret değil
sûreti sim
sîreti zer değil
neşterlenen yürekten akan
günah değil
ölüm kelebeğin kanadında son nefes
ve;
Verda dudağında kalan son heves
dikeni can yakan kara kafes
bir çarenin can çekişi
çaresizlik değil
Nur Efsun Arıkan
